کرونا و افزایش خلاقیت و نوآوری
علاوه بر ایجاد درد و رنج بسیار زیاد و گرفتن زندگی بسیاری، این ویروس مرگبار در حال حاضر بر اقتصاد جهان تاثیر می‌گذارد، به سهام آسیب می‌زند، سفر و جلسات را متوقف می‌کند، بر ترددهای رفتن به دفتر کار تاثیر می‌گذارد و میلیون ها نفر را به زانو در می‌آورد. کسب و کارها در سراسر جهان تاثیر این تغییرات رفتاری را احساس و اقتصاددانان پیش‌بینی می‌کنند که این ویروس منجر به زیان اقتصادی به میزان صدها میلیارد دلار خواهد شد. با اینکه نمی توان تلفات جدی و غم‌انگیز جانی را اندازه‌گیری کرد، اما یک جنبه مثبت بزرگ وجود دارد. این بیماری متناسب با چگونگی تغییر شکل جامعه موجی از نوآوری را ایجاد خواهد کرد. در واقع کرونا و افزایش خلاقیت و نوآوری را می توان در زندگی افراد زیادی در گوشه و کنار دنیا مشاهده کرد.
بلایای بزرگ به طور مشابه بر بشریت و تجارت تاثیر گذاشته‌اند و هیچ دلیلی وجود ندارد که باور کنیم که ویروس کرونا تاثیر متفاوتی بر ما خواهد گذاشت. نخستین پاندمی شناخته‌شده در تاریخ، طاعون آتن در سال ۴۲۹ پیش از میلاد بود که جان صد هزار نفر را گرفت و طرز فکر مردم را نسبت به زندگی و بیماری تغییر داد. از آن زمان به بعد، صدها اپیدمی رخ داده است که بخاطر هر یک از آنها از چندین هزار تا ده‌ها میلیون نفر جان خود را از دست داده‌اند.
در حالی که هر پاندمی منحصر به فرد است و جهان طی ۲۵۰۰ سال گذشته به طور قابل‌توجهی پیشرفت کرده‌است، اما آنها در نحوه برخورد، رفتار، تفکر و نوآوری جامعه نقاط مشترکی دارند. به همان اندازه که تاثیر این بیماری‌ها برای جامعه شدید بوده‌اند اما هر یک از آنها نحوه زندگی و عملکرد ما را تغییر داده و منجر به نوآوری هایی شده‌اند که موجب تسهیل در زندگیمان شده است.
بلایای بسیار کمی بوده اند که جامعه را به شدت تحت‌تاثیر قرار داده و آسیب‌های بیشتری نسبت به طاعون بزرگ یا وبا در اروپا به بشریت وارد آورده‌است. هیچ‌کس نمی‌داند چند نفر کشته شده‌اند، اما همه برآوردها از ده‌ها میلیون تا صدها میلیون نفر متغیر است. طاعون سی تا شصت درصد از جمعیت اروپا را کشته و بزرگ‌ترین فاجعه در تاریخ به شمار می‌رود.
به خاطر طاعون و مرگ میلیونها نفر، کار انسانی به یک حق بیمه تبدیل شد. مردم باید بیشتر و بیشتر کار می‌کردند، که باعث افزایش سبک کار روزانه آنها شد. دستمزدها بالا رفت و فقرا ثروتمندتر شدند و جامعه را برابر ساختند. زمین فراوان بود، زیرا مردم کمتری مالک آنها بودند و با افزایش درآمدها، سواد نیز افزایش می‌یافت و آزادی فکر و اندیشه را به وجود می‌آورد. با تاسیس آموزش و پرورش، سلسله مراتبی که مردم قبل از طاعون رعایت می کردند را رها ساخته و در جامعه ای با برابری بیشتر زندگی می‌کردند.
با افزایش تعداد افرادی که کار می‌کنند و دست‌مزد بیشتری می‌گیرند، یکی از اولین چیزهایی که به وجود آمد ساعت‌ها و ساعت شنی بود تا زمان کار مردم را کنترل کند. این بیماری همچنین باعث شد که شهروندان درک کنند که سیستم پزشکی که قبلا به آن متکی بودند و ریشه در مذهب داشت، برای زنده نگه داشتن آنها کار نمی‌کرد و همین امر منجر به تولد پزشکی مدرن شد که در علم و آزمایش ریشه داشت. با ارزشمندتر شدن کار، اتوماسیون و ابزارهای تسهبل کار اختراع شدند. اولین عینک چشمی به مردم معرفی شد تا به کمک آن پربازده تر شوند، مانند بیمارستان‌ها، اسلحه سازی ها، اصناف مدرن و مجموعه‌ای از نوآوری‌های دیگر.
یکی از بزرگ‌ترین حوادثی که نسل بشر با آن مواجه است، جهان جدید، طرز تفکری را به وجود آورد که زندگی طی قرن‌ها شکل گرفته،بر سبک زندگی و نگرش امروزی ما را تحت تاثیر قرار دهد.
اپیدمی آبله در بوستون و مطبوعات آزاد
در سال ۱۷۲۱، بدترین اپیدمی آبله در بوستون رخ داد. نیمی از جمعیت این شهر آلوده به این بیماری شدند.. مار کشته شدگان ۸۵۰ نفر و بشدت قابل‌توجه بود، اما به اندازه بیماری‌های همه‌گیر دیگر نبود.
با وجود این همه بیماری، برای جلوگیری از انتشار آن به واکنش شدیدی نیاز بود، به خصوص به این دلیل که مردم می‌دانستند آبله کشنده است و میلیون ها نفر را در سراسر جهان کشته‌است. تنها راه حل موثر آبله کوبی بود (چیزی که در آسیا مورد آزمایش قرار گرفته بود. آبله کوبی شامل گرفتن چرک از زخم یک بیمار مبتلا و مایه‌کوبی آن به یک فرد سالم بود. این بیماری باعث یک عفونت خفیف شد، اما بعد بیمار را از دریافت نسخه کامل آبله نجات داد.
فکر ورود مواد آلوده از یک بیماری کشنده به یک انسان سالم خشم اجتماعی را برانگیخت. در حالی که برخی بر آبله‌کوبی افراد سالم فشار می‌آوردند، اغلب مردم تلقیح را به دلایل مذهبی و اخلاقی رد کردند. گرچه مزایای این کار به وضوح مشخص بود زیرا میزان مرگ و میر در میان افراد تلقیح شده دو درصد و در میان افراد غیر تلقیح نشده چهارده درصد بود)، این راه حل باعث اختلاف نظر و بحث مداوم دو طرف قرار گرفت.
با شدت گرفتن این بحث، جیمز فرانکلین (برادر بنجامین فرانکلین) تصمیم گرفت نظرات خود را (که مخالف تلقیح بودند) در یک روزنامه به اشتراک بگذارد. این مقاله نظری تبدیل به مجمعی برای بحث شد و به زودی شامل داستان‌های دیگری در مورد سیاست، رویدادهای محلی و حتی طنز و هجو شد که منجر به ایجاد اولین روزنامه مستقل در ایالات‌متحده شد. همه گیری آبله باعث توسعه این روزنامه در ایالات‌متحده و شکل گیری رسانه‌ای شد که قرن‌ها نحوه تفکر ما را شکل داده‌است.
و البته، تغییرات به وقوع پیوست. به همان اندازه که آبله کوبی در ابتدا نفرت‌انگیز بود، در دهه‌های بعدی جان تعداد زیادی را نجات داد تا اینکه ادوارد جنر اولین واکسن آبله را در سال ۱۷۹۷ کشف کرد.
سارس و رشد تجارت الکترونیکی
در نوامبر ۲۰۰۲، سارس (سندرم تنفسی حاد شدید) برای اولین بار در چین ظهور کرد و به سرعت به هنگ‌کنگ و مناطق دیگر سرایت کرد و جهان را در وضعیت آماده‌باش قرار داد (درست مثل امروز. سفر به آسیا با هزینه‌ای بالغ بر میلیاردها دلار برای صنعت مسافرت جهانی متوقف شد. توریسم در سراسر جهان متوقف شد و شرکت‌ها و اقتصاد جهانی آسیب دیدند. بر اساس برخی برآوردها، سارس حدود چهل میلیارد دلار برای اقتصاد جهان هزینه در بر داشت. این رقم تنها شروع کار است زیرا تاثیر واقعی بر آنچه که مردم در زمان آگاهی از خطرات آن انجام می‌دادند نبود، بلکه روی آنچه که انجام نمی‌دادند بود. آنها دیگر به کار خود ادامه نمی‌دادند، به مراکز خرید نمی‌رفتند، بچه‌ها به مدرسه نمی‌رفتند، بنابراین والدین مجبور بودند در خانه بمانند و کسی به رستوران نمی‌رفت. در مجموع، یک سناریوی غم انگیز بود، کاملاً شبیه سناریویی که امروز با آن روبرو هستیم.
اما مانند بسیاری از سایر بیماری‌های واگیر، همچنان که روز به روز وحشت ها بیشتر میشد اما وجوه مثبت خودشان را نشان می دادند. نفوذ مصرف‌کنندگان اینترنتی در چین، که از نظر تاریخی از سطح پایینی شروع به رشد کرده بود و تجارت الکترونیک که عملاً وجود نداشت، رایج شدند. مردم مجبور بودند در خانه بمانند،اما همچنان می‌خواستند با هم در ارتباط باشند، از خانه خرید کنند و اطلاعات کسب کنند. در عین رشد اینترنت سارس نفوذ خود را در چین افزایش داد و بستری برای شرکت‌هایی مانند Alibaba و JD.com فراهم کرد تا با تغییر عادات مصرف‌کننده و راه اندازی دو شرکت از بزرگ‌ترین و تاثیرگذارترین شرکت‌ها در چین و جهان استفاده کند.
امروز – اقتصاد انزوا
پاندامیک‌ها با فراهم کردن محیطی برای راه‌اندازی و آزمایش ایده‌های جدید، نوآوری و تغییر را تسریع می‌کنند. ویروس کرونای امروزی در حال حاضر در حال تغییر هنجارهای فرهنگی و تجاری است که با هسته فرضیات ما طی دهه‌ها و قرن‌ها در تضاد است. عمل ساده دست دادن به طور فزاینده‌ای در حال تبدیل شدن به خاطره هاست، حتی با اینکه در طول روز چندین بار دستان خود را می‌شوییم.
در حال حاضر کارگران دورکار در حال افزایش هستند، اما کار کردن از خانه در حال حاضر یک امر طبیعی جدید است. دورکاری منجر به تغییرات بیشماری در محل کار شده و بر کار تیمی، بهره وری، همکاری و ارتباطات تأثیر می گذارد. از زمان شیوع ویروس کرونا زوم بعنوان یک ابزار انتخابی برای دورکاری به طور قابل‌توجهی از ارزش بازارها پیشی گرفته‌است، که نشانه اولیه بازاری است که تغییرات را پیش‌بینی می‌کند. می‌توانیم انتظار داشته باشیم که این تحولات بر نحوه تفکر ما بر معاملات املاک و مستغلات اداری و تعاملات و هم‌کاری‌های تجاری تاثیر بگذارند که منجر به مجموعه‌ای از نوآوری‌ها برای تسهیل این روندهای در حال تکامل و ماندگاری آنها می‌شود.
علاوه بر این، مردم در حال حاضر فاصله دو متری را رعایت می کنند و تردد در رستورانها بشدت پایین است. همه ما از ورزشگاه‌ها و مکان‌های عمومی دوری می‌کنیم. با محبوبیت نت فلیکس، غذای بیرون بر، آمازون، پهنای باند فوق‌العاده سریع و ورزش در خانه، ظاهراً ما دهه گذشته را صرف آماده‌سازی برای این لحظه کرده‌ایم. اما تغییرات سبک زندگی ما، که در حال حاضر در حال وقوع هستند، با این بیماری کشنده تشدید خواهند شد.
در حال حاضر شرکت هایی مانند Postmates و Instacart گزینه های تحویل بدون تماس ارائه می دهند. نمونه های مشابه نیز در حال تکامل هستند و به زودی موجی از نوآوری، که برای شیوه زندگی و کار جدید ما طراحی شده است، دهان باز خواهد و احتمالاً مورخان ویروس کرونا را به عنوان جرقه یک تحول طولانی مدت اجتماعی نشان خواهند داد.
